فواید ورزش ایروبیک برای دختران نوجوان چاق

به گفته ی مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها در 30 سال گذشته میزان چاقی در میان کودکان دو برابر و درمیان نوجوانان 3 برابر  افزایش یافته است . افزایش میزان چاقی در کودکان به یک نگرانی  اصلی در بخش سلامت تبدیل شده است از آنجائیکه اضافه وزن و چاقی در نوجوانان می تواند خطر ابتلا آنان به چندین بیماری را در بزرگسالی افزایش  دهد توجه به این امر از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا بیماریهای جدیدی در کودکان بوجود آمده است که از جمله می توان به دیابت نوع 2، سندرم  متابولیک ، بیماری کبد چرب غیر الکلی (که در آن  چربی به میزان زیاد در کبد  ذخیره می شود و سبب اختلال  در عملکرد کبد به مرور زمان می شود) اشاره کرد.

اگر چه رژیم غذایی و ورزش خطوط اول در درمان چاقی در دوران کودکی هستند، دانشمندان دانشگاه پیتزبورگ اخیراً نشان دادند که هنگامیکه  پسران نوجوان چاق فعالیت فیزیکی  خود را به تنهایی افزایش می دهند، چندین مارکر سلامت در آنها بهبود می یابد از جمله کاهش  چربی کل، چربی اطراف ارگانهای درون شکم (چربیهای احشایی که یک فاکتور خطر برای  دیابت محسوب می شوند)، کبد چرب و بهبود عملکرد قلب و ریه .

برای بررسی تأثیرات انجام فعالیت فیزیکی بر دختران نوجوانان چاق، دکتر Lee  و همکارانش به مقایسه ی تأثیرات سلامتی دو نوع مختلف ورزش ایروبیک وتمرینات با وزنه(ورزش استقامتی) درطی 3 ماه و مقایسه ی آن با شرایط بی تحرک پرداختند.

نتایج بدست آمده نشان داد که هر دو این ورزش ها دارای تأثیرات  و فواید خود هستند  اما انجام ورزش ایروبیک سبب کاهش بیشتر چربی احشایی ،کبد چرب وافزایش  حساسیت به انسولین نسبت به ورزش با وزنه (وزنه برداری ) می شود.

نتایج این تحقیق در ژورنال Physiology-Endocrinology and Metabolismمنتشر گردید.

 روش

دراین تحقیق 44 دختر 12 تا 18 سال چاق انتخاب شدند. محققین آنها را به 3 گروه تقسیم کردند. برنامه ی ورزشی گروه اول انجام 60 دقیقه ورزش ایروبیک به مدت 3 روز در هفته ، برای 3 ماه بود. این ورزش می توانست شامل دویدن بروی تردمیل  یا استفاده از اسکی فضایی هم باشد. گروه دوم همین مقدار ورزش اما از انواع ورزش های استقامتی از جمله ماشین های وزنه و ده ورزش استقامتی که کل بدن  در آن شرکت دارد به مدت یک ساعت 3 روز در هفته و به مدت 3 ماه انجام دادند و از گروه  سوم خواسته شد که در هیچ برنامه ی ورزشی در طی 3 ماه شرکت نکنند.

 قبل از  شروع برنامه ی ورزشی  از همه ی افراد معاینات فیزیکی دقیق صورت گرفت که  شامل اندازه گیری چربی کل، چربی احشایی، چربی موجود در کبد، میزان چربی درون ماهیچه ها از طریق روشهای غیر تهاجمی بود. محققین همچنین حساسیت  به انسولین را که یک فاکتور خطر برای دیابت است دراین افراد اندازه گیری نمودند. همچنین اندازه گیری پایه از جمله وزن و میزان تناسب فیزیکی این افراد تعیین گردید .

نتایج

محققین دریافتند که درهر دو گروه شرکت کننده در برنامه ی ورزشی میزان چربی کل و چربی درون ماهیچه ای تا انتهای 3 ماه در مقایسه با گروه بی تحرک کاهش نشان می دهد اما درسایر  اندازه گیریها تفاوتهای فاحشی بین دو گروه ورزشی مشاهده نمی شود و درکل درگروه ورزش ایروبیک میزان چربی احشایی و چربی کبد بیشتر از گروه تمرینات استقامتی کاهش یافته است  ومیزان حساسیت  به انسولین نیز در گروه ایروبیک  بهبود یافته درحالیکه درگروه تمرینات با وزنه  این بهبود در حساسیت به انسولین  ازنظر آماری معنی دار نبود.

 اهمیت یافته ها

 این یافته ها  نشان می دهد که برای دختران مبتلا به چاقی، ورزش ایروبیک  نسبت به  ورزش های استقامتی  ارجحیت دارد زیرا خطرات مرتبط با چاقی راکاهش می دهد.محققین خاطر نشان کردند که بنظر می رسد دختران با انجام ورزش ایروبیک لذت بیشتری می برند درحالیکه  این موضوع  درگروه پسران عکس است. پسران از ورزش با وزنه رضایت بیشتری دارند  بنابراین به دلیل بهبود سلامت متابولیک بوسیله ی  ورزش ایروبیک  و فاکتور لذت می توان ابراز داشت  که ورزش های ایروبیک  نوع بهتری  از ورزش برای دختران نوجوان چاق در این گروه سنی می باشد.

منبع: www.sciencedaily.com/releases/2013/11/131107123252.htm